Soms word ik er zo droevig van als ik het nieuws volg. Zoveel leed op deze aarde, zoveel wat kwetsbaar is, wordt geschonden. Zoveel kinderen die lijden, die mishandeld en misbruikt worden en soms zelfs gedood door hun eigen ouders.

 

Waarom? En wat mij nog meer bezighoudt: hoe kan het dat christenen zich daar niet positief in onderscheiden? Die weten immers hoe dat moet, leven in liefde en vrede? Die worden daarin onderwezen en geoefend!

 

De praktijk is echter weerbarstig en de gebrokenheid gaat ons bepaald niet voorbij. Soms denk ik zelfs dat de kinderen en jongeren waarmee het uitgesproken goed gaat, de uitzonderingen zijn geworden.

 

Is er wel een relatie te zien tussen geloof en welbevinden? Want ja, als gelovige heb je perspectief en een doel in je leven toch? Maar kan je dan zeggen dat een christen gelukkiger is dan een niet christen? En wat is dan de definitie van geluk?

 

We kennen ook gelovigen die met depressieve neigingen gebukt gaan onder hun zondelast. En als we vervolgens bedenken dat ieder die wil delen in de heerlijkheid van Christus ook moet delen in Zijn lijden, is het allemaal niet meer zo heel eenvoudig.

En toch.

 

Als we teleurgesteld zijn in het leven, in onszelf, in anderen, is het o zo menselijk om dat op God te projecteren. Had Hij het niet kunnen voorkomen? Hij overziet toch alles? Het is nog niet zo eenvoudig om Hem te blijven vertrouwen in de stormen van het leven. Het gaat ons echter niet aan God de schuld geven van wat allemaal fout gaat op aarde.

 

Maarten Luther zei: ‘Geloof is getrooste vertwijfeling.’ Met andere woorden, geloven is dat wat je doet op het moment waarop jij je met al je twijfels laat vallen in de vertroostende handen van de Eeuwige.

 

Dat kan dankzij de lijdende Knecht des Heren. Jezus heeft als een offerlam alles verdragen wat Hem op de schouders werd gelegd. Hij was bereid ónze zondebok te zijn. De schuld van de hele wereld droeg Hij weg. In Hem heeft God een levend bewijs gegeven van Zijn geduld, een illustratie van Zijn vergevende liefde.

 

Toch een relatie tussen geloof en welbevinden. Dat heeft alles te maken met Gods naam: Ik Ben (erbij). En dat maakt verschil - Els van Dijk.

 

Dit was het laatste bericht uit de serie 'Verhalen over Houvast - FirstLove'. Benieuwd naar meer soortgelijke verhalen? Download dan de IZB Connect app en ontvang dagelijks christelijke inspiratie. Kijk op: https://www.izb.nl/vandaag/izb-connect voor meer informatie.